De menselijkheid van Ai WeiWei

In Kunsthal Rotterdam bezocht ik vorig jaar de overzichtstentoonstelling “In search of humanity” van Ai Weiwei. Het promotiebeeld – een portretfoto van Gao Yuang uit 2012 – toont de kunstenaar die met duim en wijsvinger de ogen openspert. Hij kijkt ons indringend, bijna dwingend aan, alsof hij wil zeggen: de zoektocht naar menselijkheid mag nooit […]

Goldband: als de nood het hoogst is

Main Stage omstreeks 12u30 op een zonnige pukkelpopzaterdag : Luc Janssen kondigt het Nederlandse trio Goldband aan als “een bende lijpe Nederlanders”. Met zonen van 18 en 20 in huis wist ik perfect waarover hij het had: deze Noorderburen waren maf, gek, cool. Mijn hoofdpodium vind je niet ergens in de buurt van een mensenzee. […]

De ondraaglijkheid van de hippe ridder

Mijn kleerkast kan je niet echt kleurrijk noemen: zwart, grijs en blauw. Feeling blue in mijn geval betekent het aantrekken van een blue jeans, gecombineerd met begrafeniszwart of deprimerend grijs. Een opvallende kleur, die soms vol overtuiging wordt aangeschaft, verdwijnt steevast naar de donkere hoekjes van de kleerkast. Eenzaam en ongedragen kwijnt ze weg, tot […]

De vlucht van de vogel

Ik heb iets met vogels: een bevlogen erfenis langs vaderzijde, zeg maar. In onze tuin stonden twee ruime volières, bevolkt door kleurrijke, gevederde vrienden met ronkende namen als putter, groenling, goudvink, barmsijs, kneu en keep. Ik kies bewust het woord vrienden, want alhoewel ze gekooid waren, verzorgde mijn vader elk beestje met hart, ziel en […]

Coronaheld van den Aldi

In pré-coronale tijden keek ik met open mond en vol ongeloof naar preppers. Survivalisten, die met blote handen bunkers in hun tuin uitgraven en archeologische vondsten onmiddellijk recycleren en omvormen tot moderne vuistbijlen en bewaarpotten. Nu zijn ze wellicht de enigen, die overtuigend knikkend een nieuw hoogtepunt van de epidemiecurve toejuichen. Eindelijk bewijzen die blikken […]

Corona

Niets is nog zoals het lijkt. Vanzelfsprekendheid begint vanaf nu met alcogel, de anderhalve meter is voor eeuwig zijn autonomie kwijt en griep wordt gereduceerd tot een banale snotvalling. Zelfs een West-Vlaamse brulboei als Jean-Marie De Decker is onderhevig aan reductie. In het begin van de crisis klopte hij zich nog vol op de borst: […]

De buurman zijn trainingsbroek

Beste buurman, u bent mijn nieuwe god. Ik besefte eigenlijk niet dat ik nood had aan een nieuwe, maar soms overvalt god je een beetje. Soms letterlijk door je centen en persoonlijkheid af te nemen, maar dat is een ander verhaal. Ik heb best al wat goden versleten. Eerst had je die ene die iedereen […]

De ondraaglijkheid van de zwemles, deel 2

Toen Daan een jaar of 5 was schreef ik hem in voor de wekelijkse zwemles van de Hasseltse sportdienst. Ik wilde er alles aan doen om hem niet in mijn zwemsporen te laten treden. De lijn niet-zwemmers binnen het geslacht Smeets zou samen met mij uitsterven. Als professioneel mislukt-zwemmer je eerste zoon naar de zwemles […]

De ondraaglijkheid van de zwemles deel 1

De zwemles op vrijdagnamiddag in de lagere school. Absolute horror. Vanaf het moment dat ik een glimp van de bus opving, deed ik net niet in mijn broek. Zo verdronk ik elke week eerst in angstzweet, vervolgens bijna in het kleurrijke chloorwater van het Hasseltse zwembad. Ik had het gewoonweg niet: de durf, de ballen […]

De migrant als Erbkranke

In 1938 verspreidde de NSDAP deze propagandaposter De boodschap is vrij duidelijk. De NSDAP, kortweg Nazi’s, willen “Volksgenosse” (Volksgenoten, in casu echte, zuivere / gezonde Duitsers) overtuigen dat een “Erbkranke”, iemand met een erfelijke aandoening (eerst, iemand met een depressie, schizofrenie, mentale problemen, na de nodige propaganda een Jood, zigeuner, homofiel, communist…) de gemeenschap 60.000 […]